به گزارش مجله خبری نگار، اندوکاردیت التهاب لایه داخلی قلب به نام اندوکارد است. این مشکل معمولا توسط باکتریها ایجاد میشود و در صورتی که التهاب ناشی از عفونت باشد، به آن اندوکاردیت عفونی میگویند. به طور کلی اندوکاردیت در افرادی که قلب سالم دارند چندان معمول نیست، اما لازم است با علائم آن آشنا باشیم تا در صورت لزوم رسیدگی سریع انجام شود. نکاتی که در ادامه در اختیار علاقهمندان قرار میگیرد با استناد به مقالات منتشر شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا جمع آوری شده اند:
علائم اندوکاردیت همیشه شدید نیستند و ممکن است به تدریج طی زمان ایجاد شوند. در مراحل اولیه اندوکاردیت، علائم مشابه بسیاری از بیماریهای دیگر هستند و به همین دلیل است که در بسیاری از موارد به راحتی تشخیص داده نمیشود.
اکثر علائم شباهت زیادی به آنفلوانزا یا سایر عفونتها مانند ذات الریه دارند. با این حال، برخی از افراد نشانههای شدیدی را تجربه میکنند که به طور ناگهانی ظاهر میشوند. این علائم ممکن است به دلیل التهاب یا آسیب مرتبط با آن باشند.
علائم شایع اندوکاردیت عبارت اند از:
-سوفل قلب که صدای غیر طبیعی قلب ناشی از جریان خون متلاطم است
-پوست رنگ پریده
-تب و لرز
-تعریق شبانه
-درد عضلانی یا مفصلی
-حالت تهوع یا کاهش اشتها
-احساس سنگینی و پری در قسمت سمت چپ بالای شکم
-کاهش وزن ناخواسته
-تورم در پا یا شکم
-سرفه یا تنگی نفس
علائمی که کمتر شایع هستند عبارت اند از:
-خون در ادرار
-طحال بزرگ شده که ممکن است در لمس حساس باشد
همچنین ممکن است تغییراتی در پوست رخ دهد، از جمله:
-لکههای قرمز یا بنفش حساس زیر پوست انگشتان دست یا پا
-لکههای ریز قرمز یا بنفش از سلولهای خونی به دنبال پارگی مویرگی به بیرون نشت میکنند و معمولا روی سفیدی چشم ها، داخل گونه ها، سقف دهان یا روی سینه ظاهر میشوند
نشانههای اندوکاردیت عفونی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. این علائم ممکن است طی زمان تغییر کنند. تغییرات مورد نظر به علت عفونت، سلامت قلب و مدت زمان ابتلا عفونت بستگی وابسته هستند.
علت اصلی اندوکاردیت رشد بیش از حد باکتریها است. هرچند این باکتریها به طور معمول در سطوح داخلی یا خارجی بدن ما زندگی میکنند، ممکن است با خوردن یا نوشیدن آنها را وارد جریان خون خود کنیم. باکتریها همچنین میتوانند از طریق بریدگیهای پوست یا حفره دهان وارد شوند. سیستم ایمنی بدن غالبا قبل از ایجاد هرگونه مشکلی با میکروبها مبارزه میکند، اما این فرآیند در برخی افراد با شکست مواجه میشود.
در مورد اندوکاردیت عفونی، باکتریها از طریق جریان خون وارد قلب شده، در همان جا تکثیر و باعث التهاب میشوند. اندوکاردیت همچنین میتواند توسط قارچها یا سایر میکروارگانیسمها نیز ایجاد شود.
البته خوردن و آشامیدن تنها روشهایی نیستند که میکروبها میتوانند از طریق آنها وارد بدن شوند. موارد زیر نیز به عنوان مسیرهای احتمالی ورود در نظر گرفته میشوند:
-بهداشت نامناسب دهان یا بیماریهای لثه
-انجام یک متد درمانی دندانپزشکی که منجر به بریدگی در لثهها شود
-ابتلا به یک بیماری مقاربتی
-استفاده از سوزن آلوده
-از طریق کاتتر ادراری یا داخل وریدی
عوامل خطر ایجاد اندوکاردیت شامل موارد زیر هستند:
-تزریق داخل وریدی داروها با سوزن آلوده به باکتری یا قارچ
-جای زخم ناشی از آسیب دریچه قلب که به باکتریها اجازه رشد میدهد
-آسیب بافتی ناشی از اندوکاردیت در گذشته
-نقص قلبی
-تعویض دریچه قلب مصنوعی
-آنتی بیوتیک
اگر اندوکاردیت توسط باکتری ایجاد شده باشد، درمان با آنتی بیوتیک تزریقی انجام میشود. درمان تا زمانی که عفونت و التهاب مرتبط با آن به طور موثر درمان شود، ادامه خواهد یافت. حداقل یک هفته داروهای تجویزی در بیمارستان دریافت شده و به مرور علائم بهبودی نمایان میشوند.
پس از ترخیص از بیمارستان نیز بیمار باید به درمان آنتی بیوتیکی ادامه دهد. معمولا این درمان به صورت خوراکی استمرار مییابد. درمان آنتی بیوتیکی غالبا تا شش هفته طول میکشد.
-عمل جراحی
اندوکاردیت عفونی طولانی مدت یا آسیب به دریچههای قلب ناشی از اندوکاردیت ممکن است برای اصلاح نیاز به جراحی داشته باشد. جراحی به منظور برداشتن هر گونه بافت مرده، بافت اسکار، تجمع مایع یا بقایای بافت عفونی انجام میشود. این عمل همچنین میتواند با هدف ترمیم یا برداشتن دریچه قلب آسیب دیده و جایگزینی آن با مواد مصنوعی یا بافت حیوانی صورت بگیرد.
رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندان پزشک میتواند به کاهش خطر تجمع باکتری در دهان و ورود به جریان خون کمک کند. این امر خطر ابتلا به اندوکاردیت ناشی از عفونت یا آسیب دهانی را نیز محدود میکند. اگر تحت درمان دندانپزشکی قرار گرفته اید که نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارد، حتما آنتی بیوتیکهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
اگر سابقه بیماری قلبی مادرزادی، جراحی قلب یا اندوکاردیت دارید، مراقب علائم و نشانههای این بیماری باشید. به تب مداوم و خستگی غیر قابل توضیح هم توجه ویژهای داشته باشید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.
همچنین توصیه میشود از:
-پیرسینگ بدن
-خالکوبی
-مصرف وریدی داروها
و هر روشی که ممکن است اجازه ورود میکروبها به خون را بدهد پرهیز کنید.
منبع:عصرایران